De zondvloed
De zondvloed - Het Bijbelse verhaal
De zondvloed (ook wel de "vloed van Noach" genoemd) is de wereldwijde catastrofale gebeurtenis die de aarde tussen 2000 en 3000 voor Christus overspoelde en verwoestte. Volgens de beschrijving in Genesis 6-9 was de mensheid op aarde vervallen tot een zodanige poel van verderf dat God, in Zijn soevereiniteit, besloot om de aarde te zuiveren. Uit genade besloot Hij om een enkele mensengezin en verschillende diersoorten te redden. Zij zouden de aarde weer bevolken na de terugtrekking van de vloedwateren. "Alleen Noach vond bij de HEER genade" (Genesis 6:8). Noach was de vaderfiguur van dit gekozen gezin. Hij werd door God opgedragen om een gigantische ark te bouwen. Deze ark (de "ark van Noach"), was hun reddingsvaartuig. Na de vloed verlieten de acht menselijke overlevenden de ark. Deze acht waren het enige restant van het menselijke ras: Noach, zijn vrouw en hun drie zonen met hun vrouwen.
De zondvloed - Een wereldwijd verhaal
Volgens de Bijbel zijn alle mensen sinds de zondvloed rechtstreekse nakomelingen van Noachs kleine groep. Logischerwijs volgt hieruit dat we beschrijvingen van deze traumatische gebeurtenis in de menselijke geschiedenis overal ter wereld zouden moeten kunnen vinden, ondanks de vaak onoverbrugbare afstanden tussen de diverse culturen sinds de zondvloed. En weet je wat? Dergelijke zondvloedverhalen bestaan inderdaad overal ter wereld, waar ze al eeuwenlang van generatie op generatie zijn overgeleverd. Dit komt omdat elke cultuur rechtstreeks afstamt van de overlevenden van de zondvloed. Er zijn over de hele wereld letterlijk honderden zondvloedverhalen behouden gebleven; in Europa, Azië, Afrika, Australië en Noord- en Zuid-Amerika. Samen vormen deze verhalen een krachtige bevestiging van het verslag over de zondvloed in het Bijbelboek Genesis. Onder deze overgebleven zondvloedtradities bevinden zich twee van de oudste verhalen die de tand des tijds hebben doorstaan: China's klassieker Hihking en Babylons epische Gilgamesj. De details van deze zondvloedverhalen vertonen opmerkelijke overeenkomsten, wat heel treffend is omdat de culturen relatief geïsoleerd waren en mensen na verloop van tijd de neiging hebben om verhalen te overdrijven en te verbuigen.
De zondvloed - Tastbaar bewijs
De "mythe" van de zondvloed is niet zomaar een allegorie uit de oudheid om ons over Gods oordeel over de zonde te leren. De zondvloed was een werkelijke historische gebeurtenis. De aardkorst getuigt hiervan op een groot aantal overtuigende manieren. Bekijk het fossielenbestand eens: over de hele wereld vinden we miljarden dode wezens die in sedimentatie (door water afgezet gesteente) zijn begraven. Geoloog John Morris legt dit uit: "Sedimentair gesteente wordt per definitie als sedimenten afgezet door bewegende vloeistoffen. Het bestaat uit stukken gesteente of ander materiaal dat eerst ergens anders bestond. Dat materiaal werd geërodeerd of opgelost en vervolgens op zijn huidige locatie afgezet."[1] Meer dan 70% van het gesteente aan het aardoppervlak is sedimentair gesteente (de rest bestaat uit vulkanisch en metamorf gesteente). In deze lagen sedimentair gesteente hebben geologen enkele bijzonder merkwaardige karakteristieken aangetroffen. Gefossileerde bomen zijn bijvoorbeeld begraven onder alle mogelijke hoeken, overeind en ondersteboven, vaak door meerdere gesteentelagen heen. Dat is duidelijk het resultaat van een catastrofale waterramp. Dergelijke fossielen die meerdere gesteentelagen beslaan vinden we over de hele wereld.
Kijk eens naar de verhoudingen van de dode wezens die in deze sedimentaire gesteenten begraven zijn: "95% van alle gevonden fossiele resten zijn van ongewervelde zeedieren, vooral schaaldieren. Van de overige 5% zijn 95% algen- en plantenfossielen (4.74%). 95% van de resterende 0.25% bestaat uit de andere ongewervelde dieren, waaronder insecten (0.2375%). De overige 0.0125% bevat alle gewervelde dieren, maar vooral vissen. Van 95% van de weinige gewervelde landdieren is minder dan een enkel bot gevonden (er zijn bijvoorbeeld slechts ongeveer 1200 dinosaurusskeletten gevonden)."[2]
Kijk ook eens naar de overvloedige hoeveelheid fossiele resten van zeedieren die op de toppen van alle bergketens in de wereld is gevonden. Zo werden bijvoorbeeld clusters van honderden gigantische (300 kg) oesters gevonden op de toppen van het Andesgebergte in Zuid-Amerika.[3]
